30 lipca 2024r. weszła w życie DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2024/1799 z dnia 13 czerwca 2024 r. w sprawie wspólnych zasad promujących naprawę towarów oraz zmiany rozporządzenia (UE) 2017/2394 oraz dyrektyw (UE) 2019/771 i (UE) 2020/1828. Jej główne założenia polegają na naprawie wad nie mieszczących się w przepisach o rękojmi/niezgodności towaru z umową (np. naprawa pogwarancyjna, naprawa wskutek złego użytkowania itd.).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy konsument będzie mógł żądać naprawy przez producenta wadliwego towaru. Producent nie będzie zobowiązany do naprawy towarów, których naprawa w ogóle nie jest możliwa. Jeżeli jednak taki obowiązek naprawy powstanie, to będzie ona musiała przebiegać zgodnie z następującymi warunkami:
- naprawę trzeba będzie wykonać nieodpłatnie lub w zamian za rozsądną cenę,
- naprawa będzie musiała zostać zrealizowana w rozsądnym terminie od momentu, w którym producent wszedł w fizyczne posiadanie towaru lub otrzymał towar od konsumenta, lub od momentu, w którym konsument zapewnił producentowi dostęp do towaru,
- na czas naprawy producent będzie mógł nieodpłatnie lub za rozsądną opłatą użyczyć konsumentowi towaru zamiennego,
- w przypadku, gdy naprawa okaże się niemożliwa, producent będzie mógł zaoferować konsumentowi towar odnowiony.
Z punktu widzenia konsumenta istotnym jest, że obowiązek naprawy towaru będzie spoczywał nie tylko na jego producencie ale w określonych przypadkach również do przedstawicieli lub importerów danego towaru.
Czy to wszystkie zmiany jakie wprowadza dyrektywa?
Nie. Przedsiębiorca ma także obowiązek informowania konsumentów o uprawnieniu do naprawy sprzętu. Informacje o prawie do naprawy będzie musiał zapewnić producent lub (w przypadkach określonych przez prawodawcę unijnego), upoważniony przedstawiciel, importer lub dystrybutor. Należy pamiętać, że przedsiębiorca ma obowiązek odpowiedniego informowania swoich klientów będących konsumentami o ich najważniejszych uprawnieniach.
